مارون بی چتر

تصویر من نیست تو قاب چشمات
سردی تو با من یخ کرده دستات
روی لباسم عطرت میمونه
یادت میپیچه تو ذهن خونه

بی چتر زیر بارون پای پیاده
فاصله ات از من خیلی زیاده
تنهایی از من یه دیوونه ساخته
بعد تو هیچکی منو نشناخته

با جای خالیت من دیوونه میشم
در و نبستم تا برگردی پیشم
تو بی تفاوت رد شدی از من
خودخواهی بسه این غرور و بشکن

رابطه ی ما به تار مو بنده
بری میترسم من از آینده
گیجم نمیشه تصمیمی بگیرم
خودت میدونی این بار میمیرم