آرش فرخزاد نباتی لالایی پدر

لالالا لالالا بابا تو خواب ناز
دیگه چیزی نداره تا ببازه

لالالا لالالا که دیگه وقت خوابه
بخواب بابا که بیداری عذابه

بخواب آروم بخواب بابای خونه
که اینجا تا بخوای نامهربونه

لالالا لالالا که قلبم زیرو رو شد
دیگه دست منم پیش تو رو شد

که ساز این دلم ویرونگی کرد
که این دیونه با تو زندگی کرد

بخواب آروم خورشیدخانم خاموشه
اونم رفته دیگه چیزی بپوشه

اونم طاقت نداره توی سرما
اونم عادت نداره به دل ما
اونم طاقت نداره تو این خونه
روزگارش همش نامهربونه

لالالا لالالا بابا نامهربونی
نمیگیری دیگه از من نشونی

لالالا لالالا که چشماتو میبندم
نخواه از من که با گریه بخندم

بخواب بابا که خوابت هم قشنگه
ته دنیا همش یک آه و رنگه

نترس از دست بیداری فردا
بخواب بابا که بی‌قانونه دنیا

لالالا لالالا بابا بازم سفر رفت
نمیدونم به آمون یا خزر رفت

شاید بهتر که چشماش وا بمونه
که ماه با غصه‌هاش بیدار بمونه

فقط دردم اینه که بی‌خبر رفت
منو تنها گذاشت و دربدر رفت