امید صادقی فرمانروا

با نگاهت منو دریاب
تو شدی مال خودم گوهر کمیاب
پیچ و تاب موج موهات
مثل دریا

اشک تو چشمام زده حلقه
دو تا چشمات خودٍ زیباییه خلقه
بینٍ تو با همه دنیا
خیلی فرقه

اگه که دلت بخواد یهویی برات می میرم
از آسمون ستاره ها رو برات می چینم
خودم به پات میشینم

ملکه ای فرمانروایی توی قلبم
محرم حرفامیو مرهم دردم
خودم دورت می گردم

توی شبهام مثه نوری
نمیزارم باشه حتی فکر دوری
یه دفه بردی دلم رو
تو چجوری ؟

کل دنیا شده محوت
بگو میمونی تا ابد رو عهدت
دست من نیست که هی نگاهم
میره سمتت