متن ترانه امیرحسین صفری زاده به نام یاد استاد

چندی است که از مرغ سحر نیست خبر باز

در خاک شد ان منظر پر مهر شجر باز

دردیست ز سوگش که نشاید نگدازم

از رفتن استاد ز سوگ و ز سفر باز

گویی که رسد صوت غم از حنجر نایش

از اختر تاریخ به تاریخ دگر باز

راز کلماتش به نوابود و هماهنگ

صد حیف خزان گشت و بهارانه به سر باز

شعر امد و اواز همایون چه حزین است

انگاه که خواند ز غم سوگ پدر باز

بشکست کمر در هنر این بر و این بوم

تا چهره بپوشید همایون هنر باز

این نظم بجوشید مگر در ره ایران

تا شعر سرایم به تکاپو و هنر باز