امین عراقی ماه من کو

چشم به راهم قرص ماهم که شب از راه رسیده
کجایی تو کجایی؟
کار دیوانه ات این نیمه ی شب تا لب دریا کشیده
تو کجایی؟
چشم بیدار من عمری است به خود خواب ندیده
کجایی تو کجایی؟
نه هوایی نه صدایی منتظر تا تو بیایی
همدم راه من کو شب شده ماه من کو؟
نبر پناه شانه ات را
دیوانه ای که دستش از دست تو رها شد
گم کرده راه خانه ات را
باید آغوش مرا پس بیاری
هر چه از من هنوز هست بیاری
رفتم از دست تو برگرد که باید
باز دلم خودت را به دست بیاری