حسین رنجبر هیچ

تو که مال من بودی
بگو چی شد نموندی
رفتی گفتی مجبوری
منو زدی مرجوعی

دلم واست بودن کنارتو
ولی زود یادم اومد منو رفته تو یادتو
اگه بودی به یادم میومد پیامتو
یادت باشه این تو بودی که کم کردی روابط رو
صدامم در نیومد
خاطراتت موند پلو من
واست زدم از گلومم
اوقات من هپروتن
بهتره که با نگات دست تکون ندی
منم میشم همونی که اصلا رنگتو ندید
شاید یه زمانی با یکی بود که بوده یه تو شبیه
ولی حتی اگه قهر کنم بازم عشقمی
اما عشق میشه نفرت گاهی وقتا
درست وقتی دلت سرد میشه بعد دعوا
هر سری رو سرته شقیقه ی حرفاش
یخ زده تو دلت درخت من برگاش
نمیخوام فاز بدی باشه
این اوقات تلخم واسم در حال سپری باشه
برو جمش کن به همه بگو که تو غمی آره
واسه زندگیه بدون تو آمادگی داره
من شدم پر از هدفای خودم
ترجیح میدم که با خودم فقط درد و دل کنم
میخوام دیگه سعی کنم تورم
با چیزای جدید فراموش کنم

تو که مال من بودی
بگو چی شد نموندی
رفتی گفتی مجبوری
منو زدی مرجوعی

اگه یه روز دیدی بهترم
نگو حالش خوبه در عوض
نیا پیشم نمون اصلا هم
دیگه یاد گرفتم نکنم غلط
ولی تو که عادتته
شاید همین الان دستش رو باسنته
با هم میخوابیدیم منو تو صبح ساعته 3
مبنای اون رابطه بدن و آلتته
چشام کور شد آره ببین حسودم الان
تو واسه کسی تعریف نکن از اون اولا
تو تاشی ت** بعده اونم ب** برات
تهش بتونن دو تا کادو بگیرن برات
از صفر تا صدتو من حفظم ببین
اینا تهدید نی که بهم فرصت بدی
تو تجدید شی حتی تو نمرت یه سیر
آرزو میکنم که خوشبخت بشی

تو که مال من بودی
بگو چی شد نموندی
رفتی گفتی مجبوری
منو زدی مرجوعی