حسین نجفی کشتی

یادته گفتم اگه ترکم کنی
تو یه روز قد یه عمری پیر میشم
اگه که قلب منو تو بشکنی
میرمو یه گوشه دلگیر میشم
حالا یک جوری شکستم که دیگه
دلم از دست تو آتیش میگیره
دلخورم از این روزای سرد و بد
دنیا با حس ما بازیش میگیره

یه کشتی تو کویرم که شکسته
همه ی آرزوهاش به گل نشسته
این تن زخمیو غمگین ببین
این منم یه آدم اسیر خسته
دیگه دلخوشی ندارم میبینی
دیگه به هدف شدم مثل یه باد
ته این قصه برام جدایی بود
اینم از عاقبت قصه ی ما

دل من پر شده از روزای سرد
دل من کل شب از دست خدا گلایه کرد
شدی کابوس تب شبای من
بعد تو حسی نموند برای من
بی وفایت نمیشه باور من
دست حسرت زدی به باور من
حس زندگی رو کشتی تو دلم
دیگه هیچی نمی خوام بزار از اینجا برم