دیان گل سرخ

من اون گل سرخ پژمردم...
همون روزی که رفتی مردم...
آتیش زدن به ریشم مردم...
من موندم تنها گل گندم...
موندم به انتظار خورشید...
دیگه تو شهر بارون نبارید...
همرنگ شب شد آسمونم...
غم ریشه زد به استخونم...


شاخه های این گل سرختو کندن...
مردم این شهر با دل من چه کردن...
نمیدونی از جنون گذشته کارم...
دیوونه شدم بیا برس ب دادم...


من اون گل شکسته ی تنهام...
خیلی وقته که سرد شبام...
چشای خیسم به آسمون...
دلتنگم دلتنگ بارون...


شاخه های این گل سرختو کندن...
مردم این شهر با دل من چه کردن...
نمیدونی از جنون گذشته کارم...
دیوونه شدم بیا برس ب دادم...