رضا ملک زاده حواسم بهت هست

وقتی میخنده چشات
وقتی دلگیره شبات
حواسم بهت هست
وقتی نزدیکم بهت
حتی دورم از خودت
حواسم بهت هست
اگه لرزیدش دلت
حل نمیشه مشکلت
رو من حساب کن
منو از خودت بدون
این یه رازه بینمون
حواسم بهت هست
من مثل کوه پشتتم و
نگیره این دلت حسودن آدما
باورم کن تو بیا
ما رد میشیم با هم از این تاریکیا
ای گل سرسبدم
تو عاشقی منم که عشقو بلدم
قید دنیا رو زدم
یه تار موتو نه به دنیا نمیدم
گل بیتا
بیتاب میشم اگه نباشی
درمون میشم اگه دوا شی
من غرق عشقم تو کجاشی؟
گل بیتا بی خوابه چشمات هم عزیزم
عاشق تر از خودم ندیدم
تو چشم تو خدا رو دیدم
من مثل کوه پشتتم و
نگیره این دلت حسودن آدما
باورم کن تو بیا
ما رد میشیم با هم از این تاریکیا
ای گل سرسبدم
تو عاشقی منم که عشقو بلدم
قید دنیا رو زدم
یه تار موتو نه به دنیا نمیدم