ساسان فائزی آخر قصه

میرسه روزی مثل یه مرد،پایان بدم به این همه درد...تاکی حبس توی سلول ترس؟!پس باخشم میرم باهاش وارد جنگ...هنوزم دلم ارامش میخواد ،برگردبیا ارامش بیار ...چقده سوختم بس دورتو گشتم مثل یه پروانه به دور شمع من...باتوروی صد بودضربان قلبم،دریای خون از گریه های هرشب ...ساختمو غرق شدم توش ولی هرچند،وقتی مردم که چشات منو ترک کرد....خدامیدونه که حق من نبود،گریه زیربارون چشای کبود...رفتیو بعدتو اخر قصس ،این کوچولو دیگه یه بازنشستس...میمیره ادم بی هوا منم یه ادمم که بی هوات میمیرم قسم به اون چشات،انقد نده منو عذاب...میمیره ادم بی هوا منم یه ادمم که بی هوات میمیرم قسم به اون چشات انقد نده منو عذاب...شدم ردیو حرثی ،سی نشده میشم هی پیر...نفسام میره میاد عشقی ،مردم خاکم کنید مرسی...شدم ردیو حرصی سی نشده میشم هی پیر ...نفسام میره میاد عشقی،مردم خاکم کنید مرسی...اروم جونم یکی یدونم واست میخونم تااخرعمر...گرمیه خونم دل دیوونم پی بهونس با تو باشه خب ...هی دورنشی یوقت ازم که،گر میگیره بی تو اتیش تو تنم...تو همون رویای توی خوابای شب ،هر شب واسه تو این چشام تارمیشن....با اینکه از روبوم من زدی تو پر،من کل روز چشمام همش خیرس بدر...میمیره ادم بی هوا منم یه ادمم که بی هوات، میمیرم قسم به اون چشات،انقد نده منو عذاب...میمیره ادم بی هوا منم یه ادمم که بی هوات ،میمیرم قصم به اون چشات انقد، نده منو عذاب...شدم ردیو حرصی سی نشده میشم هی پیر ،نفسام میره میاد عشقی مردم خاکم کنید مرسی....شدم ردیو حرصی سی نشده میشم هی پیر،نفسام میره میاد عشقی مردم خاکم کنید مرسی...