سروش موسوی عشقم

دو سه روزه عجیب دلتنگم واسَت
طرف ما همه جا پیچیده آوازه ت
دو سه روزه من از آب و غذا افتادم
همه میگن که من عقلمو از دست دادم
صد در صدِ قلبم درگیرتِه قطعاً
بی خبر موندی و هی دور شدی از من
دردِ خودم کم بود تو هم گذاشتی روش
آره زنده م ولی یه آدمِ بیهوش

عشقم مگه حالی میمونه بعد‌ِت
‌زیر بارون میام سمتِت
منو باز بگیر زیر چترِت
عشقم هر جا رو میبینم اونجایی
جونِ جُفت چشای خرمائیت
نزار عادتم شه تنهایی

آخرم عشقِت مسأله شد واسم
تو میدونستی من رو تو حساسَم
دیدی عاشق شدم راهمو سد کردی
یکمی فکر کن چی میشه برگردی
نفَسم واست بالا و پایین شد
دلمو دادم آخرشَم این شد
مشکلی نیست بازم پای تو وامیستَم
تو میخوای دل بکنم من آدمِش نیستم