شروین حاجی پور آشغال

من اون آشغالم که
هیچ جا آشنا نداشت که
سند نذاشتن توی پاسگاه براش
که میکنه هرچی تلاش
بازم نداری رنگی حناش
من اونم که ازتون دلش خونه
نمک ریخته شکسته نمک دونش
من اونم که هرکی که عاشقم شد یا دیوونست
یا که من اونم که گذاشتین یکیو کنارش
نداره حتی واسه خوندن اجازه
اونی که میخواست اینجا بمونه
اما خندیدین هر روز به حالش
من اونم که مامانو تنها نذاشت که
مونده هنوز پای خاطره هاش
که اصلا یه روز همتون برید
این آشغال میمونه این شهرو بسازه
ازم نخواه برم از این خاک
هرجا برم دلم همینجاست
من سر قولم هستم پای حرفشه پسر
ایران ازم نخواه برم از این خاک
تو رو بیلبردا بودی من تو داستان
تو رو استیج بودی و من تو دادگاه
تو رو گردن گرفت صدتا آشنا
منو انداختنم سطل آشغال
ما با هم فرق داریم آره فرق داریم
ولی موندم نشه دست تنها شی
موندم نری نگی جا زد جایی
من خوبم با تنهایی فقط
خواستم حال شهرم خوب باشه
اونکه فکر میکنه دشمنه دوست باشه
اینجا کسی مارو دوست نداشت
ولی خدا ما آشغالا رو هم دوست داره