صدرا راثی تحویل سال

با تو باران
با تو یک دنیا، پر ازحرف
باتو پاییز و زمستان
توى اون کوچه و برف

چتر خیسُ و چکمه هاتو، ماه آبان
با تو آذر، پرسه تا شب، در خیابان
نیمکتو، چشمان مستت
شعرهاى عاشقانه
میرود دستم به عمق
خِرمنى زلف خرامان

با تو اسفند، باتوحال لحظه تحویل سال
با تو تا آخَره دنیا
با تو اسفند، با تو حال لحظه تحویل سال
با تو نیست هیچی محال

بى توباران
بى تو یک دنیا، پراز درد
بى تو پاییز و زمستان
توی این خونه سرد

چشم خیس و نامه هاتو، ماه آبان
آذر و سیگار خاموشو خیابان
نیمکتو چشمان مستُ
بغض های کودکانه
میرود دستم به فندک
جای گیسوهای جانان

بى تو اسفند، بی تو حال لحظه تحویل سال
بى تو تا آخَر دنیا،
بی تو اسفند، بی تو حال لحظه تحویل سال
بى تو اندوه و خیال

بی قرارم دارم کم میارم
ببین حس و حالی که بعد از تو دارم
رفتیو گریه شد سهم حالم
تمومه نباشی دیگه کارم