عرفان عباسیان واران شه و

مه س له واران شوم نه وشی شراو دانه س وه پی
دوزتر گرتیه قه وم، نه وشی شراو دانه س وه پی
ساله هاس نه خفتمه له ژیر باله چرخ که و
شه که تم ساتی خه وم نه وشی شراو دانه س وه پی
تا وه سوو گیره سمه وه یادت له داخ ی دل
قرمزه و که ی ناو چه وم نه وشی شراو دانه س و پی
ئه ر به ده ی مه سانه کیشم کوچه کوچه تا وه سوو
ته سه زانی مه سه وم، نه وشی شراو دانه س وه پی
مه س له واران شوم نه وشی شراو دانه س وه پی
دوزتر گرتیه قه وم، نه وشی شراو دانه س وه پی
           
ترجمه فارسی
سرمست از باران شبانگاهم، نگویی که شرابش داده اند
مشکل دیگری گریبانم را گرفته، نگویی که شرابش داده اند
سالهاست که زیر بال این چرخ نیلگون نخوابیده ام
خسته ی ساعتی آرامیدنم، نگویی که شرابش داده اند
تا صبح از سوز دل اشک ریخته ام به یاد تو
قرمز می نماید چشمم، نگویی که شرابش داده اند
عربده مستانه میکشم در کوچه به کوچه تا به صبح
تو سوزاندی دین و باورم را، نگویی که شرابش داده اند