‌لوئی نسخ

شب تولدم شدم نسخه چشات
زدم کلا سلامتیت حتی نمونده ی شات
نیستی پلوم ک حس کنم داغیه اون لباتو
نمیدونی کرده چقد دلم الان هواتو
باید پیشم میبودی و امشب و تو هرجوری
با اینکه تو میدونی من تو فکرتم بدجوری
روی این لبا خنده نی این چت و بیا جمعش کن
تو این شبا گرما نی اون رخت و بیار تنش کن
کل تنم خشکه از تو بیرونمون تر
نزار بگن با زجه هاش دیوونمون کرد
نزار کنیم اساعه با دیروزمون فرق
نزار بگم ک از قلب و ذهنش بیرونمون کرد
نزار اینا بفهمن ک دروغ بودی کلّشو
زده نشد حرفام چون ک رو مود دودی خورده شد
آرزوی امشبمم دوئل توی بغلته
این و ببین و بدون ک لوئی هنو هولته

فک نمیکردم بزاره بره
اون لعنتی ک همه دنیام بود
فک نمیکردم از دست بره
اون واسه من مث رویا بود
گرمای دستش و بغل گرم
چطور باور کنم دیگه از دست رفت
این تن لش بعد رفتن تو
دیگه هرچی ک دید فقط مصرف کرد

یادش خوش زدی رفتی ولی واست یه شب بود
منم ک از درد دوریت داشت میشد این چشم کور
انقد زدم بعد تو که رسما دیگه رد دادم
یه جورایی دیوونه تیک های بدتر دارم
ساختی از یه گل خوب تو یه آدم سمی
کاشتی منو تو دردا با یه عالمه سنگین
فک نمیکردم تو باشی همونیکه همه میگن
همونا ک صاف وسط همه گلگی ها میرن
با هیچی من ساختم واست هرچی که تو ذهنته
من زندگی و کردم جوری ک تو بابه میلته
هر دو پا از کار افتاد و هر دو چشا تار شدن
بدون تو هرجا بودم فقط ی سربار شدم
باز منمو وید چون حرفا کرده پلک و خیس
دور و بر میبینم و میگم پهلوم حیف ک نیس
ب جا اینکه خنده بیاد رو این لب و برقصم
ازین ب بعد هرکی بیاد حق و میدم به مغزم

قلب ؟!
نموند دیگه هیچی ازش
منم که عین قبل فقط غرق تو کارای ریسکی همش

مغزی واسم نمونده ک مالبرو رو لب تن
انقد بی حس نمیشه ک زد حتی به فندک


ترسی نی از مرگ و قبر
مچ شده این درد و قلب
زدن عین رعد و برق
هرچی ریختم بد اومد
هرچی زدن حرف بام ک دراد ازاین برفا
این کله کردم دعوا ک همه شدن قهر بام
من بد نبودم بد شدم با اطفاراتون هه
خوب بودم ولی رد کردنم افکاراتون هی
سربالا تو سختی ها و مرد بار اومد اون
ی چی مث لخت شدن تو رگبار و بارون
مث برگا ک میشن هی خورد زیر پامون
ولی نشدم مث اون عن هیز و داغون
ترسی نی از حرف و رپ و میز زیر پامون
عادت داریم ما دیگه ب این میز و قانون