مازیار نعمتی همیشه حاضر

باز یه شب،یه خاطره
یه دریا چشمِ خیس
بعدِ تو انگار هیچ کس
کنارم دیگه نیست

عکسی از روزایِ خوب
بهترین رنگِ غروب
عشق و پرسه های نور
توی خونه در عبور
غصّه از ما دورِ دور

فقط بخاطرِ تو بود
فقط بخاطرِ تو بود...

ولی بعد فصلِ زمستون
ناله های بی امون
پشتِ سَر دردِ شبونه
من و سرمای این خونه
چهره‌ی زشتِ زمونه

همه از غیبتِ تو بود
همه از غیبتِ تو بود...

ای همیشه حاضرِ من،
عطرِ شونه های تو کو؟
تو نرفتی همینجایی،
پس صدایِ پایِ تو کو؟

آه از این رویایِ در خواب
آه از اون کابوسِ بی تاب
آه از اون شبونه رفتن
آه از این تنهاییِ من

باز یه شب،یه خاطره
یه دریا چشمِ خیس
بعدِ تو انگار هیچ کس
کنارم دیگه نیست...