متیار فاصله

نمیشه ساده بگذرم از تو
یهو به خودم میام میبینم
شبه
من تو فکرت از صبح
آخه چشمات مثه یه فانوسِ روشنه
وسطِ دریای قلبم
خودِ امنیتِ واسم
میگیره از تنم دردُ
نگا ببین حالمو مثه یه رعدُ برقِ تو هوای صاف
که اصن فکرشُ نمیکنی ولی یهو خراب میکنه مثه باد
آبادیُ میگی نداشته باشم خب کاری به تو
مگه میشه به تو کاری نداشت

تا فاصله میگیری از من
از هم
میپاشه زندگیم
میمیرم هی بگی
قلبم میگیره
با حرفای قشنگی که میزنی
منمُ سردرد
هی سردرد
فکرِ تو مگه میذاره بخوابم
من هر شب
هرشب
تا فاصله میگیری از من
از هم
میپاشه زندگیم
میمیرم هی بگی
قلبم میگیره
با حرفای قشنگی که میزنی
منمُ سردرد
هی سردرد
فکرِ تو مگه میذاره بخوابم
من هر شب
هرشب

یه گـُل
توی باغ گُل قشنگ نیس به اندازه ی توی مرداب
بعضی وقتها سرِ جاش نباشه قشنگتره بعضی چیزا مثه دوسِت دارم وسطِ یه دعوا
یه وقتها شعر بگو قافیه رو ولش کن حسُ بگو مثلِ الان

تا فاصله میگیری از من
از هم
میپاشه زندگیم
میمیرم هی بگی
قلبم میگیره
با حرفای قشنگی که میزنی
منمُ سردرد
هی سردرد
فکرِ تو مگه میذاره بخوابم
من هر شب
هرشب