مجید بیات توهم

میشه از چشمات به دریا رسیدُ خوابید رو آب
تو بهم میدی یه حس خوب آرامش ناب
با تو‌ دیدم عوض شده کلن به عشق
انگار همه ی رنگا‌ جدیدن به چشم
هی سرم گیج میره‌ پس که بت زُل زدم
امشب از اون شباس که توهم زدم
تو نفس منی و بس شبیه تو‌ مگه هس
کسی که بتونه دلم و ببره رو دست
تو مال منی پس این از رو غریزه س
دستتُ رو قلبم بذار ببین چه نامنظمه
اینجوری زل نزن بهم حس میکنم هوا کمه
موهاتُ وا نکن که باد دستشو اون لا بکشه
با قلب من کاری نکن کارو به اونجا بکشه
رو فقط کم میکنه شهر و روشن میکنه
برق اون چشای خوش آرایشت