مرتضی جلیلی برف

رفت اونى که من و دیوونه کرد
رفت و غم توو دلم خونه کرد
نیست توو این روزاى برفى و سرد
من و خاطره بازى و درد
رفت من و تنها گذاشت با خودم
یه زمستون و گریه کنم
نیست توى برفا قدم نزدم
دیگه آدم قبل نشدم
برف میشینه روى تنم من دارم یخ میزنم
پر قندیل غمم توو نگاه یخ زدم
برف اگه میلرزه صداش
اگه سست قدماش
تو نبار پشت سرش تو نشین رو ردپاش
کاش بدونه خیلى خالیه جاش
باز دلم خیلى تنگ براش
کاش از سرم نره خاطره هاش
خنده هاش و اون برق نگاش
برف میشینه روى تنم من دارم یخ میزنم
پر قندیل غمم توو نگاه یخ زدم
برف اگه میلرزه صداش
اگه سست قدماش
تو نبار پشت سرش تو نشین رو ردپاش