مسعود کرمی ستاره

یه ستاره بود
اونکه نشسته الان روبه روت
کرده سقوط
از اون بالا از جایی که بود
تو همیشه تکیه گاهم بودی
چراغ روشن راهم بودی
این آسمون بی تو نوری نداره
آخه میدونی تو ماهم بودی
برگردو با دلم تو دوباره بساز
تو ازم یه ستاره بساز
بیا تا برسم
باتو به اوجم
برگردو با دلم تو دوباره بساز
تو ازم یه ستاره بساز
تو بیا تا بشن این شبا روشن