مهرداد سلطانی قهوه ی تلخ

زندگیم مثل قهوه تلخه
هر کی یه زخمی زده رفته
تهش خودتی و سیگار دستت
قلبتم که سرده برفه
من,,, دیگه ته داستانم
ولی هنوزم سر حرفم وایسادم
با اینکه بهم بدی میکردی
هنوزم منتظرم بزنی یه زنگ بازم
خونه,,, شده بی تو غرق دود
دیوونه,,, رفتی زود زود زود
بی انصاف,,, این حق من نبود نبود,,,
بریدم,,, از وقتی که دیگه
تو رو ندیدم تعجب نکن اگه موهام سفیدن
واست مهمه تومگه چی کشیدم
میکنم سیگارمو با سیگار روشن
میخوام از این به بعد دیگه فقط تنها باشم
چراغا خاموش فقط یه شمع روشن
دیگه اسم تو نیست دور گردن من
میپیچه صدای تو باز توی سرم
کاش میشد خاطرات و از یاد ببرم
کاش میشد اصلا فراموشی بگیرم
اگه قراره نباشی بهتره بمیرم