متن ترانه هامن به نام روسری قرمز

زیر و رو کردم غزل ها را به دنبال خودم
اسم تو مانده است روی مال و اموال خودم

آسمان بودم مرا کنج قفس انداختی
فکر پرواز از سرم افتاد با بال خودم

روسری قرمز گلدار دلخواه تو بود
مانده ام خیره به طرح ساده ی شال خودم

طبق حرف فالگیری مطمئنم می روم
از ته فنجان تو تا کنج اقبال خودم

باید از وصف تو آخر دست بردارم شبی
یک غزل هم لااقل بنویسم از حال خودم