پارسا و میکائیل نفرین

یه زمانی عاشقی حرمت داشت یه دو روز نبیدس حس غربت داشت الان خیلی راحت زه یک دل کن اکنن کاش زندگی دکمه فرمت داشت
کاش راه بداد ی سریانه پرچاک کنم غموغصه هامه زه ایلا مو زیر خاک کنم

کاش تحمل ی سریا اجباری نبید هرچی ادم اشغاله پا کنم
دیگه بعدای
جریان درس اگروم
یکینه انتخاب کنم ترس نگروم
پ او سالای ک مو مندوم پاس چه
جوانیمه چطوری وازس پس بگروم
انتخاب عشق مث خرید لباس نی
روزی چهارنفره پروکنی کلاس نی

ادوم اگه ارزشه خوسه بفهمه هروز
مین قلب یکی پلاس نی

الو بگو
الو پارسا میشه برگردی
الو میشنوی صدامو
من بدون تونمیتونم
پارساالوالوپارسا
پارسا بی پارسا دیگه بسته
هه ک اسباب بازی نی دله دسته
ساده نبیدوم مو دوست داشتوم
یه وقت فکر نکنی زمو عاتو دستته
ار ورگردی جات پشت دره هنی نفرین اکنه
دام پشت سرت
واهه ک مو دردکشیدم زه رفتنت
ولی نیلوم حرفی بوپشت سرت
پیاماته مو هرشو چک ایکنم اگریوم خندوم چت ایکنم
حالت عادی اوید ارزوسیم کسی هم نمنده
بس تکیه کنم
حرفام زیاده ولی ایچوجاس نی
هونم سی کسی ک لایق احساس نی
مین کاربعدی رو گوشس کن
بعد بفرس سی هرکسی خاستی
برو بخشیدمت امانداری ارزش اینو
واسه ارامشم بوده ولی میگم بهت اینو
بدون هرجا که باشی نفرینم باته
ی وقت نگی نگفتی توبهم اینو
بروامابدون ازچشمم افتادی
توی راه بدی میبینم افتادی
نمیره فکرمن ازقلبوازذهنت
توی آغوش اون یاده من افتادی