ژیوان تولد

یه سال دیگه ام گذشتو از همیشه تنها ترم
بیستو چند سالی میشه هرکی اومد گذاشته سربه سرم
حس منو کشتن ادمایی که اومدن تو زندگیم
گلگی از من نکنین اونا بد بودن بهشون بگین
من خودم تنهایی شمعای رو کیکمو روشن میکنم
میشمرم از ده تا یک ارزو میکنم بعدش فوت میکنم
یه مدتی میشه که من از بقیه هی خودمو دور میکنم
خیلیا بم گفتن بالو پرت میشم
الان که جا زدن همه تکی یه ستاره میشم
واسه همه غصه میخوردم یه تنه
روز تولدم شد و تنهایی کادوی منه