حسین اریال تو مرامم نیست

قلب تو برای من یه خونه امنه
وقتی من سردم میشه دستای تو گرمه
من شدم همراز تو اندازه تو کی منو میفهمه
ناز صد باغو خریده بوی عطر پیرهنت
گل من دلم میخواد هرشب بیام ببینمت
باغبون تو منم نمیزارم کسی بیاد بچینتت

تو مرامم نیست ازت دل بکنم
اومد ازت دل ببرم
میگفتم من عاشق نمیشم تا یه شب
پر عشق تو خورد به پرم

دوستدارم با تو فقط بگذرن این روزا برام
وقتی نیستی سوت و کور و سرد و بی روحه شبام
من نمیتونم ی لحظه حتی از فکرت درام

تو همیشه فکرت پیشمه موهات ابریشمه
من میشم ماه شبت این عادت همیشمه
اینکه من دوست دارم ربطی نداره به کسی
حسم از عمق ریشمه