احسان پورجعفری تمنا

ای یارِ جفا کرده یِ پیوند بُریده
این بود وفاداری و عهدِ تو ندیده
در کوی تو معروفم و از رویِ تو محروم
گرگِ دهن آلوده و یوسف ندریده

مشتاقِ توام ، با همه جوری و جفایی
محبوبِ منی با همه جُرمی و خطایی
من خود به چه اَرزم ، که تمنای تو ورزم
در حضرت سلطان که بَرَد نام گدایی

بس در طَلبَت کوشش بی فایده کردیم
چون طفلِ دوان در پیِ گنجشک پریده
میلت به چه ماند ، به خرامیدن طاووس
غمزه ات به نگه کردن آهوی رمیده

مشتاقِ توام ، با همه جوری و جفایی
محبوبِ منی با همه جُرمی و خطایی
من خود به چه اَرزم ، که تمنای تو ورزم
در حضرت سلطان که بَرَد نام گدایی