امید بخشی هوای بارونی

یکم خاطره مونده از تو هنوز
که میتونی باز هم منو بشکنی
من عادت نکردم به تنهاییو
تو هر جایی توی خیال منی
چیزای زیادی نخواستم ازت
یکم مهربونی یکم سادگی
چقدر فاصله داشت احساس تو
با برداشت من از دلدادگی
دارم تو هوایی که بارونیه
با دستای خالی قدم میزنم
تو تنهایی با فکر رویای تو
ببین با چه حالی قدم میزنم
تو انقدر دوری از این تجربه
که دارم من اینجا مرور میکنم
که حتی نمیدونی شاید دارم
از این خاطره ها عبور میکنم