امید جعفری تو خندیدی

چشم شب روی تو مونده، دلبری ماهم
پنجره بازه تا صبح خیره به این راهم
کاش بتابی رو دلم
عشقمو به کی بگم
که نخنده به منو نگه که گرفتاره
من رهاشم تو دلت،حریم سبز تنت
واسه قلب عاشقم مثل بهاررره

تو خندیدی یهو فکر من از دنیا رها شد
یه جایی میون عقل و دلم جشنی به پاشد
تو رو دیدم و بعد از تو دیگه هیچی ندیدم
ازون لحظه حواس دل من پرت شما شد


اخه کی ریشه زدی تو این دل سنگم
از همین اول راه همش واست دلتنگم
آی غریب آشنا ، دل من گیر شما
برای دیدنت هی، میره دستم به دعا