امید شیرین حسین توست

این کشتهٔ فتاده به هامون حسین توست
وین صید دست و پا زده در خون حسین توست
این نخل تر کز آتش جان سوز تشنگی
دود از زمین رسانده به گردون حسین توست
این ماهی فتاده به دریای خون که هست
زخم از ستاره بر تنش افزون حسین توست
این خشک لب فتاده به دور از لب فرات
کز خون او زمین شده جیحون حسین توست
شیر سرخ عربستان و وزیر شه خوبان
پسر مظهر یزدان که بُدی صاحب طبل و علم و بیرق و سیف و حشم و با رقم و با رمق
اندر لب او ماه بنی هاشم و عباس علمدار و جهانگیر و جهان بخش و دگر نایب سقا
شه با وفا ابوالفضل
معدن سخا ابوالفضل