امیرحسین صفری زاده بردی از یادم

بردی از یادم دادی بر بادم با یادت شادم
دل به تو دادم در دام افتادم از غم آزادم
دل به تو دادم فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز

چه شد آن همه پیمان . که از آن لب خندان
بشنیدم و هرگز خبری نشد از آن

کی آیی به برم . ای شمع سحرم
در بزمم نفسی . بنشین تاج سرم . تا از جان گذرم



امید اهل وفا تویی . آفت جان ما تویی رفته راه خطا تویی

بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم
دل به تو دادم . فتادم به بند . ای گل بر اشک خونینم نخند