امیر عباس پور چشام خیس بارون

حواست به من نیست
که چه حالی دارم
بدون تو تنها
دارم کم میارم

چقدر از تو دورم
چقدر دوری از من
چی می‌شه قدم‌هات
از این کوچه رد شن

همون لحظه‌ی ناب
که چشم تو خندید
من از شب گذشتم
رسیدم به خورشید

تو نیستی و حالا
دوباره می‌بارم
امروز می‌فهمم
چقدر دوست دارم

چشام خیس بارون
دلم بی‌قراره
شدم آسمونی
که دائم می‌باره

گمم من، حواست
به این گم شدن نیست
کم آوردم، اما
حواست به من نیست