امیر مسعود من همونم

من همونم که یه روز دلت براش می لرزید
اون که از نبودم ندیدنم می ترسید
من همونم
من همونم که غم نگاهتو می فهمید
با تموم غصه هات با جون و دل می جنگین
من همونم

دیگه می رم که دلیل خوبی حال تو باشه
دوست دارم اشکامو وقتی مقصدش شال تو باشه
من می مردم واست اما تب نکردی تو یه بارم
که همه این هارا بازم پایه بچگیت می زارم
اگه یه پیانو باشه حال من خوبه همیشه
جای خالی تو هیچ وقت پر نمیشه ، پر نمیشه
من همونم که تو چشمات همه ی دنیاشو می دید
چشمش بجز تو عشقم مطلقا چیزی نمی دید