جبار نظری فصل غم

یه عاشق کنارت نشسته چرا
گله از زمین و زمان می کنی
تو که قصد موندن نداری بگو
واسه چی منو امتحان می کنی

منو از گذشته ت نترسون همش
نگو رازتو ، از دلم دور باش
همیشه همینجوری دیوونتم
همیشه همینجوری مغرور باش

فصل غم منی با درد سر شدی
پاییز بودی و پاییز تر شدی

جزحرف رفتنت چی داری بم بگی
عشقُ ازش بگیر چی داره زندگی

اگه جا بذاریم و تنها بری
نمی تونی دستامو پیدا کنی
تو رو قله هایی ، با چشم خودت
سقوطم رو باید تماشا کنی

ازم بگذر اما دلم روشنه
یه روزی یه جایی بهت می رسم
گلوگیره این بغض بی عاطفه
به بی رحمیِ خاطراتت قسم

فصل غم منی با درد سر شدی
پاییز بودی و پاییز تر شدی

جزحرف رفتنت چی داری بم بگی
عشقُ ازش بگیر چی داره زندگی