حسین افضلی دریا

رنگ چشات مثه دریاست
تو رفتی و قلب من تنهاست
تو سینه غمم قده یه دنیاست
هنوز محوه اون خاطرهاست
تویادته روزای اول ،همش تعریفت این بود از من
که تو فرق داری،با همه قلبم،یه نیمش پیش تو بوده حتما
نمیخوام و نمیتونم انگار،بگم بسه دست از سرم بردار
خیلی وقته از پیش تو رفته،بیش از این خودتو نده آزار
اگه میشد اینو میدونستم،چرا دستتو دادی به دستم
تو که اومده بودی که یک روز ،بری دور بشی کار بدی دستم
دریا، حسین افضلی
توبارون که تو دستتو دادی
بجز من دل به هیچکی ندادی
همه خواب و خیاله ازت من بی خبرم
اون روزا دیگه بر نمیگرده
خوده بارونم هواتو کرده
که بباری و گل بشی باز دوباره،به سرم