حمیدرضا بصیرت وطنم

آجر به آجر
این خونه سرده
توو تار و پودش
شب رخنه کرده

فصل زمستونه عزیزم خوابه دنیا
خورشیدو کشتن، یخ زده دستای فردا


چشماتو وا کن
نور و صدا کن
این شهرو از چنگال خاموشی رها کن

پایان شب های سیاه آخر سپیده
یک روزنه داره به ما امید میده

تو به این زیبایی
همیشه تنهایی
خسته از دردایی وطنم
پای تو وایسادم
واسه تو جون دادم
که ازت دل نکنم

این خونه باید خونه بمونه
کی واسه خونه دل می سوزونه
باید بمونی و چراغ خونه باشی
دیوونه تم باید تو هم دیوونه باشی


چشماتو وا کن
نور و صدا کن
این شهرو از چنگال خاموشی رها کن

پایان شب های سیاه آخر سپیده
یک روزنه داره به ما امید می ده


تو به این زیبایی
همیشه تنهایی
خسته از دردایی وطنم
پای تو وایسادم
واسه تو جون دادم
که ازت دل نکنم

ترانه: راضیه موسوی