دانیال رنجبر تلافی

من آدمه تلافی نیستم هرچی شد فدا سرت
میخوام یه تصویره قشنگ از من باشه تو خاطرت
تمومه دلخوشیه خلاصه میشد توی تو
بردی دلخوشیمو شدی یه خاطره
دروغ محضه که میگذره و یادت میره
گذشت و من یادم صبرم به مو خورده گره
تورو نمیدونم محاله من یادم بره
بی حد و مرز دلواپسم قراره بی تو چی بشه
قلبت که بود خونه ی من قراره جای کی بشه
بی اختیار بغض میکنم هنوز نمیشه باورم
همدمه من به جای قراره تنهایی بشه
خط میکشم رو دلخوشی بی معنیه بی تو برام
بی حوصلم بی حس و حال تکرارین روز و شبام
وقتی بهت فک میکنم یه خنده میشی رو لبم
یه بغض میشی تو گلوم پر میشه اشک توی چشام
فهمیدی نقطه ضعفمی بدجوری بی رحم شدی
خودت زدی زخم و خودت نمک روی زخم شدی
خیره شدم به رد پات تا شد ازم دور شدی
بی حد و مرز دلواپسم قراره بی تو چی بشه
قلبت که بود خونه ی من قراره جای کی بشه
بی اختیار بغض میکنم هنوز نمیشه باورم
همدمه من به جای تو قراره تنهایی بشه