رحمان تک دهقان من عاشق شدم

من عاشق شدم تا تو باور کنی
که با عشق تو می‌شود مرد شد
ولی آرزوی محالم شدی
تو رفتی و دنیا پر از درد شد
تو رفتی و زیباترین خاطرات
شبیه خزان، ساکت و زرد شد


.
زمینی ترین دخترِ آسمانی!
بگو بی من امشب کجای جهانی؟
چنان در تو حل کرده بودم خودم را
که از من نمانده پس از تو نشانی

.
.
.
شدم ابر پاییزی در‌به در
به یاد تو باریده‌ام تا سحر
نسوزان دلم را از این بیشتر

.
.
.
به ظاهر صبورم، به دل بی‌قرار
به شوق حضور توچشم انتظار
که جز غم ندارم ز تو یادگار

.


ای دلیل هر ترانه ام
شور شعر عاشقانه ام
بی تو قصه‌ای غم‌انگیزم

آن که شد اسیر تو، منم
از دل تو دل نمی‌کَنم
بی تو از بهانه لبریزم
.

.

رفته‌ای، ولی بدان
از غم نبودنت
خسته و سرگردانم
دل بریدم از همه
تا همیشه تا ابد
پای عشقت می‌مانم