سجاد صیادی نقطه کور

تو نجاتم دادی هر بار منو از دست خودم
تو همون نقطه که دیدی من خسته شدم
منو بخشیدی با اینکه اشتباهام کم نیست
وقتی تو فکر تو میرم دردمو یادم نیست
دور رفتم اونقدر که از همه دور باشم
دور رفتم که برات تو نقطه کور باشم
پشت کردم به تو تو پشت من وایسادی
من سرسخت رو به آسونی شکستم دادی
وقتی میرفتم روبه نابودی
تو فقط با من مهربون بودی
هرچی عاشق شم واسه تو بس نیست
این فداکاریت کار هرکس نیست
ساختی با دلم پیش من موندی
گریه میکردم پیش من موندی
تکیه کردم بهت درد من کم نیست
جز تو پشتم به هیشکی محکم نیست
با تو این خونه غرق یک رویاست
غرق تو میشم چون دلت دریاست
عطر من بودی وقتی بارون شد
هرچی سختم شد با تو آسون شد