سعید فراهانی بیدارم نکن

خوابتو میبینم هرشب نمیزنه بی تو نبضم
نرو تنهام نذار برگرد که بی تو من میمیرم
دستامو بگیر آروم میباره بارون رو رویامون
میرقصیم باهم دوباره میپیچه عطرت تو دنیامون
منو از این خواب بیدارم نکن باتو حالم خوبه
نمیتونم عادت کنم نبودت واسه ی من آشوبه
آخر این قصه من میمونمو یه کوه درد
خاطراتت مثل خوره میوفته به تنو روح من
میگی همه روزای ما باهم فراموش میشه
میبندی تو چشماتو میری دنیام خاموش میشه
اشکام توی تنهاییام آتیش میگیرن
تونیستیو من ساعتها باعکسای تو میشینم

نمیتونم بکشم من نفس حتی
بعد رفتنت دنیا میشه قفس هر جاش
حالا برو منو بذار تو این قفس تنها
اه ریپیته تو سرم فقط حرفات
این جنگ تمومه بین من و تو
حالا میتونی بزنی راحت قید من و تو
شب صب میشه ماه میره خورشید میاد
برو نگا نکن دیگه پشته سرتو
آره همینو میخواستی تو عشق بود کمت
بگو لعنتی چم بود مگه
چت شد یدفه یهو فیک شد همه
عشقی که داشتی و دل زود زدش
بد کردی با منی که دردش اشکایه تو بود که می ریخت تو شبایه سردت
هر کار کردم دستات برای من شه ولی بسته شد تو روم همه درایه قلبت

میگی همه روزای ما باهم فراموش میشه
میبندی تو چشماتو میری دنیام خاموش میشه
اشکام توی تنهاییام آتیش میگیرن
تو نیستیو من ساعتها باعکسای تو میشینم