سهراب عبدی لحظه ناب

عجب لحظه ای بود همون لحظه ناب
تو دستاتو با عشق تو دستام گذاشتی
منو عاشقونه به رویا سپردی
تویی که یذره غرورم نداشتی
عجب حس خوبی کنار تو دارم
تو که موج موهات مث موج دریاست
چه چیزای خوبی ازت یاد گرفتم
تو که واژه هات هر کدومش یه دنیاست
چقدر راه رفتیم با پای پیاده
مگه خسته میشه کنار تو پاهام
تو از قلب من غصه رو دور کردی
رسوندی منو به همه آرزوهام
تو ای ناجی این دل بیقرارم
چه روزای خوبی کنار تو دارم
شبا وقتی چشمام پر از خواب میشه
سر خستگیمو رو شونه ت میزارم
از اون روز که دار و ندارم شدی
داری هرجا میری منو میبری
چجوری بگم باورت شه که تو
دلیل تپشهای قلب منی
همیشه کنار تو بودن برام
یه چیزی مثل حس آرامشه
ببین دست سرد و زمستون من
واسه لمس دستات پر از خواهشه