سهیل رحمانی کوه درد

نخواست که بشم عاشق تراز
اینى که هست ،بارش رو بست
از تو قلب من پرکشیدو
رفت رو کدوم شاخه نشست
بدجورى قلبم شکست،شکست
نخواست که بشم عاشق تراز
اینى که هست، پا پس کشید
دلى که واسش پرکشیدو
قیدشو زد ،پراشو چید
عشقمو هیچ وقت ندید، ندید
یه کوه درد شدم بعد از تو من
مرد شدم بعد از تو من
سرد شدم با همه بعد ازتو
زخمى که زدى به من تو کاریه
ولى یادگارى ،این فقط مونده برام از تو
واسه ى دیدنت هرشب ،میشمرم ستارهارو
چه جورى پاک کنم از قلبم ، اون همه خاطرهارو
زندگیمو پاى تو دادم
قبل تورونیست دیگه یادم
هیچ کیو جز تو نمیبینم
بعدتوبریده این آدم
یه کوه درد شدم...