سپهر نریمان 10 سال

بعد تو دلو زدم به دریا
هر جا دوتایی رفتیم رفتم تنها
خاطرات مرور میشه هر بار
زخم عمیقی میشی رو زخمام
عشق من برگرد تنهام
بیا ببین من گم شدم تو دردام
همش بی خوابم به فکر فردام
غم زده به ساحل دریام


حیف من که تو نموندی پیشم
من میخواستم با تو یکی شم
کاری کردی ده سال پیر شم
زدی سوزوندی این تن رو از ریشه اش

هنوزم یکی هست چشماش رو ببنده
ارزو کنه تا لبات بخنده
هر چی بزنی بازم برقصه
اینجا یکی هست دل به تو بسته