شاهین پارسا نیمه جون

فقط خودم مقصرم
که سرنوشتم این شده
اگه یه بغض نیمه جون
با رفتنش عجین شده
فقط خودم مقصرم
که از زمونه شاکی ام
یه جور عوض شدم براش
خودم نمی دونم کی ام
اون آدم مغرورُ یادم رفت
من همه ی دنیامو دادم رفت
شدم همون چیزی که اون میخواست
با این که فهمید صاف و ساده م رفت
یه آدمو از نو عوض کرد و
نمی دونه معنی این درد و
ضربان رو خط ممتد و
حالا میگه این راهو برگرد و...
هر چی ازم می خواست یه روز
ازش یه روزه خسته بود
به هر دری که می زدم
به روم همیشه بسته بود
فقط خودم مقصرم
چه ساده رفت بدون حرف
گذاشت بره ببینه که
روی سرم نشسته برف