شهاب مظفری سی سالگی

چه بغضی تو گلو دارم
به ظاهر با تو میخندم
یه جاهایی نباید دید
منم چشمامو میبندم
منم چشمامو میبندم
آخه زخمی ازت خوردم دل و جونم تو آتیشه
میخوام وایستم روی پاهام همش زانوم خم میشه
همش زانوم خم میشه ...
همش سی سالمه اما دیگه حس میکنم پیرم
ببین کاری باهام کردی که انگاری زمین گیرم
آره این بازی دنیاس یه جایی گل تو مشتت نیست
یه روزی میشکنه بغضت میبینی هیچکی پشتت نیست
همش سی سالمه اما دیگه حس میکنم پیرم
ببین کاری باهام کردی که انگاری زمین گیرم
آره این بازی دنیاس یه جایی گل تو مشتت نیست
یه روزی میشکنه بغضت میبینی هیچکی پشتت نیست
اگه میشد نفهمم که با کی حالت عوض میشه
شاید این درد بی درمون نمیسوزوندم از ریشه
نمیسوزوندم از ریشه ...
اگه میشد که من هیچوقت نفهمم با کی آرومی
واسه کی جونتو میدی تو دست کی مثل مومی
همش سی سالمه اما دیگه حس میکنم پیرم
ببین کاری باهام کردی که انگاری زمین گیرم
آره این بازی دنیاس یه جایی گل تو مشتت نیست
یه روزی میشکنه بغضت میبینی هیچکی پشتت نیست
همش سی سالمه اما دیگه حس میکنم پیرم
ببین کاری باهام کردی که انگاری زمین گیرم
آره این بازی دنیاس یه جایی گل تو مشتت نیست
یه روزی میشکنه بغضت میبینی هیچکی پشتت نیست