عارف تجلی خواب طلایی

باور کنم آیا که تو امشب برِمایی
بیدارم و هوشیار نه در خواب طلایی
ابن عطر تن توست که پر کرده فضا را
طی شد شب هجران ، غم ایام جدایی
امشب برِمایی نه در خواب طلایی
هم قافیه و مصرع شعرم تویی امشب
تا شعر بلندی ز محبت بسرایی
مهتاب صفت نور فشانی به شب من
چون روح سپیده پری از صبح رهایی
مژگان تو کرده است بلند دست تمنا
یا مردم چشمان تو در ذکر دعایی
امشب برِمایی نه در خواب طلایی