علی صدر قهقهه

با آسمون قهرم و با زمینش آشتی
بذر منحوس جدایی رو تو کاشتی
یکی شاعر یکی عاشق یکی مست
تو وجود مرده من هرسه تاش هست
صدای قهقهه از تو صدای هق‌هقش با من
چقدر فاصله افتاده میون دست تو تا من
خوشیا هرچی که بود، کم یا زیادش مال تو
بغضهارو من شکستم، خنده‌هایش مال تو
گم شدن تو خاطره، دیگه عبادتم شده
غصه خوردن این روزا بدجوری عادتم شده
درد دلهایم بماند این یکی مال خودم
برد و باخت زندگیتو، تو بزن پای خودم
سهم من از عشق تو، گریه تو مستی
سهم‌تو از عشق من، بهترین خنده هستی
صدای قهقهه از تو صدای هق‌هقش با من
چقدر فاصله افتاده میون دست تو تا من