علی فروغی شاد پرنسس

بهت گفته بودم
اینو خودم خوب میدونم
بهت قول داده بودم که بشی پرنسس توی خونم
بهت گفته بودم از رود و
ماه و اسمون
از روزهای خوبی که ساخته شدن تو ذهنمون
ولی خستم به خدا اول از دست خودم
نمیدونم تا کجا بمونم حتی دیگه پشت خودم
من دروغ بودم از اول پیش تو

خم و افسرده و مائیوس محال با نقاب کنار تو
بازم به یاد تو
بازم کنار تو
بهت گفته بودم زندگی رمانتیکی
جمعه هامون پاشم و صبحونه و بچه هامون یکی یکی
بهت گفته بودم یه تراس نقلی و سبز
چهارتا صندلی چوبی همه تو رویا و فرض
ولی افسوس عزیزم کم اوردم پیش تو
کم شدم توی خودم شکسته عهد من و تو
تو من و ساده نبین دارم کم میارم
اگه این قرص ها نباشن که من از غم میمیرم