علی یاری مهمانت کنم

چه میشود باری،
که از ره یاری،
قدم تو بگذاری،
به دیده ی من؟

یک شب دلم خواهد که مهمانت کنم.
از دیده ی بیگانه پنهانت کنم.
نازت کشم،
مستت کنم،
مست و غزل خوانت کنم.
همراز دل،
دمساز دل،
هم صحبت جانت کنم.

نغمه برآرم از سازی،
مستانه خوانم آوازی،
در گوش تو گویم رازی.
یک شب دلم خواهد که مهمانت کنم.
از دیده ی بیگانه پنهانت کنم.

بیا که از جا خیزم،
به پای تو گل ریزم،
قدم بنه،
به کلبه ام،
ببر تو از دستم یکشب
ز باده ی، نگاه خود،
بیا بکن مستم، یکشب.

چه میشود باری،
که از ره یاری،
قدم تو بگذاری،
به دیده ی من؟
دیده به ره دارم،
در این شب تارم،
بیا تو ای یار
رمیده ی من.