فرهان کوه

حق بده باور نکنم حرفای عاشقونه ای که میزدی همش دروغ بود
تو که تو هر شرایطی برات مهم بود حال من حتی اگه سرت شلوغ بود
حق بده باور نکنم گذشته های خوبمون دوباره اتفاق نیوفته
تا خود امروز هیچکسی مث خودت از ته دل دوست دارم بهم نگفته
تو که نباشی به دلم چجوری انگیزه بدم
هرکسی حرف دلمو بشنوه میریزه بهم
میدونم آسمون میخواد گریه کنه به حال من
خم میشه زیر بار غم کوه اگه باشه جای من
شده بپرسی از خودت
اون که دوست داره کیه؟
جالبه که نمیدونی
چه روزگار بدیه !
تو لحظه های بی کسی
تنگ میشه واسه تو دلم
وقتی بهت فکر میکنم
کم میشه با تو فاصلم
تو که نباشی به دلم
چجوری انگیزه بدم
هرکسی حرف دلمو
بشنوه میریزه بهم
میدونم آسمون میخواد
گریه کنه به حال من
خم میشه زیر بار غم
کوه اگه باشه جای من