فرید فرخ پور آغوشتو بیار

من عاشقت شدم دوری که ساده نیست
راه بدون تو بن بست جاده نیست
دلواپسیم کمه وقتی که با منی
تو پاره ی تن این خسته از تنی
تبعید کن منو به شهر گریه هات
میبینم اشکتو پاک میکنم برات
با من ترانه شو از حنجره ببار
من خستم از همه عاقوشتو بیار
گاهی یه انتظار یه حال بهتره
از پنجره ببین کی پشت این دره
رو شونه های من فرصت گریه هست
عاقوشتو بیار هر جا دلت شکست